Διδακτική Κολύμβησης Μάιος 2012

Μανούβρα του HEIMLICH

Δίδεται όταν:

  • Το άτομο δεν μπορεί να μιλήσει ή να φωνάξει
  • Το άτομο αρχίζει και μελανιάζει από έλλειψη οξυγόνου
  • Το άτομο πιάνει με αγωνία τον λαιμό του
  • Βήχει αδύναμα και δυσκολεύεται να αναπνεύσει και δημιουργεί έναν συριγμό
  • Όταν κάνει ένα από τα παραπάνω και χάνει τις αισθήσεις του

Αν δεν έχει χάσει τις αισθήσεις του

 

  • Ενθαρρύνουμε το θύμα να βήξει

 

  • Καταφεύγουμε στη μανούβρα του Heimlich όταν σταματήσει να βήχει και δεν μπορεί να μιλήσει και έχει τα χέρια του γύρω από το λαιμό του

Αν χάσει τις αισθήσεις του

 

  • Ανυψώνουμε την γνάθο με πίεση της γλώσσας και σαρώνουμε με τα δάχτυλα το στόμα για να βγάλουμε κάποιο αντικείμενο
  • Μετά προσπαθούμε να δώσουμε 2 αναπνοές
  • Εάν δεν περνάει ο αέρας επανατοποθετούμε το κεφάλι στην σωστή θέση και προσπαθούμε ξανά
  • Εάν πάλι δεν περνάει ο αέρας κάνουμε 5  πιέσεις στήθους (όπως στην ΚΑΡΠΑ)  και όλα τα παραπάνω από την αρχή μέχρι να βγει το αντικείμενο

 


Καρδιοαναπνευστική Ανάνηψη (ΚΑΡΠΑ) Νέοι Κανόνες

 

  • Πιέσεις με δύναμη
  • Πιέσεις με ταχύτητα
  • 30 εξωτερικές συμπιέσεις στήθους &
  • 2 εμφυσήσεις σε ρυθμό 100 το λεπτό

 

 

 


Αναπνοές πρώτα για θύματα πνιγμού, παιδιά και νέους & Συμπιέσεις πρώτα για καρδιακά θύματα

Για διάσωση με Αναπνευστικά προβλήματα η σειρά της βοήθειας είναι η εξής:

  • Ελέγξτε για κινδύνους γύρω σας
  • Ελέγξτε για αντιδράσεις του θύματος
  • Στείλτε για  βοήθεια (τηλεφωνικά)
  • Άνοιγμα των αεροφόρων οδών
  • Αρχίστε με γρήγορος έλεγχο της αναπνοής και παροχή  2 έως 5 αρχικών αναπνοών
  • Ακολουθεί ΚΑΡΠΑ με 30 συμπιέσεις & 2 αναπνοές
  • Χρήση απινιδωτή μόλις τον φέρουν και τον ανοίξουν

Για διάσωση με Καρδιακά προβλήματα:

  • Ελέγξτε για κινδύνους γύρω σας
  • Ελέγξτε για αντιδράσεις του θύματος
  • Στείλτε για  βοήθεια (τηλεφωνικά)
  • Άνοιγμα των αεροφόρων οδών
  • Γρήγορος έλεγχος της αναπνοής και παλμού
  • Αρχίστε ΚΑΡΠΑ με 30 συμπιέσεις & 2 αναπνοές
  • Χρήση απινιδωτή μόλις τον φέρουν και τον ανοίξουν

ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΙΕΣΕΙΣ

  • Βάλτε την βάση της παλάμης του ενός χεριού στο κέντρο του θώρακα.
  • Βάλτε την βάση της άλλης παλάμης πάνω από το άλλο χέρι πλέκοντας τα δάχτυλα του ενός χεριού με το άλλο
  • Διατηρήστε τα χέρια σας τεντωμένα, και τοποθετήστε τους ώμους ακριβώς πάνω από τα χέρια σας.
  • Σπρώξτε ορμητικά και γρήγορα.
  • Συμπιέστε το στήθος τουλάχιστον 4.5 εκατοστά για τους ενήλικες 3.5 για τα παιδιά και 3 για τα βρέφη
  • Συμπιέστε σε ρυθμό 100 το λεπτό (και 1, και 2, και 3, κλπ)
  • Αφήνεται τον θώρακα να ανασηκωθεί εντελώς πριν από την κάθε επόμενη συμπίεση

Συνεχίστε τις συμπιέσεις εκτός κι αν συμβεί ένα από τα παρκάτω:

Συνέλθει ο άνθρωπος

Ένας άλλος εκπαιδευμένος στο ΚΑΡΠΑ αναλάβει,

Φτάνει το Πρώτων Βοηθειών και αναλαμβάνει,

Έχετε εξαντληθεί για να συνεχίσετε,

Ένας απινιδωτής είναι έτοιμος για χρήση

Αν οι συνθήκες γύρω σας γίνουν επικίνδυνες


ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΣΕ ΠΝΙΓΜΟ

  1. Η εστίαση της προσοχής σας για ένα παραλίγο θύμα πνιγμού μέσα στο νερό είναι να προωθήσετε οξυγόνο μέσα στους πνεύμονες τους χωρίς να χειροτερέψετε ένα πιθανό τραυματισμό στον αυχένα.
  2. Εάν έχει σταματήσει το θύμα να αναπνέει, αρχίστε τεχνητή αναπνοή όσο το δυνατόν γρηγορότερο μπορείτε και με όση περισσότερη ασφάλεια μπορείτε.  Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αναγκαστείτε να αρχίσετε την διαδικασία τεχνητής αναπνοής μέσα στο νερό.
  3. Συνεχίστε να δίνεται 2 αναπνοές κάθε 5 δευτερόλεπτα ενώ κινείται το θύμα στην ακτή.
  4. Εάν η αεροφόρος οδός είναι μπλοκαρισμένη κάνοντας την τεχνητή αναπνοή αδύνατη, κάντε την μανούβρα του Heimlich για να την ανοίξετε αγκαλιάζοντας το θύμα από πίσω με τα χέρια σας γύρω από το στομάχι του (λίγο πάνω από τον αφαλό και σε μαλακό σημείο) του θύματος και χρησιμοποιώντας με το ένα χέρι την πλευρά του αντίχειρα με μία κλειστή μπουνιά την οποία το άλλο χέρι γραπώνει και σπρώχνει προς τα μέσα και πάνω με ορμή έως ότου εκτοξευτεί το αντικείμενο. Συνεχίστε μέχρι να βγει το αντικείμενο.
  5. Οι πιέσεις στήθους μέσα στο νερό δεν γίνονται γιατί χρειάζεται σκληρή επιφάνεια που δεν υποχωρεί με τις πιέσεις. Άρα τις εκτελείτε μόνο αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
  6. Μόλις φτάσετε στην επιφάνεια, κάνετε επανεκτίμηση της αναπνευστικής και κυκλοφορικής κατάστασης του θύματος (αναπνοή και παλμός). Εάν έχει αναπνοή και παλμό τοποθετήστε το άτομο σε θέση αποκατάστασης (ο κορμός και το κεφάλι στο πλάι και το ένα πόδι από την ίδια πλευρά με το κεφάλι λυγισμένο σε ορθή γωνία με τον θώρακα) για να διατηρείται η αεροφόρος οδός καθαρή και να επιτρέπει τα υγρά να φεύγουν. Εάν δεν υπάρχει αναπνοή αρχίστε ΚΑΡΠΑ. Συνεχίστε ΚΑΡΠΑ (30 συμπιέσεις & 2 αναπνοές) μέχρι να έρθει άλλη βοήθεια ή να συνέλθει το άτομο.
  7. Διατηρήστε το άτομο ζεστό βγάζοντας τα βρεγμένα ρούχα και σκεπάζοντας το με κουβέρτες για να αποφευχθεί η υποθερμία.
  8. Παραμείνετε με το άτομο που επανέρχεται μέχρι να έρθει ιατρική βοήθεια.

Βήματα Καρδιαναπνευστικής Ανάνηψης (ΚΑΡΠΑ)

  1. Προσδιορίστε αν το θύμα είναι αναίσθητο
  2. Μετά από 2 λεπτά ΚΑΡΠΑ καλέστε βοήθεια
  3. Τοποθετήστε το θύμα στο έδαφος σε ύπτια θέση και γονατίστε δίπλα του
  4. Ελέγξτε αν αναπνέει
  5. Κρατάτε τις αεροφόρους οδούς ανοικτούς (με πίεση στο μέτωπο κι ανόρθωση της γνάθου)
  6. Δώστε 2 αργές αναπνοές
  7. Αν δεν αναπνέει κάνετε ΚΑΡΠΑ-30 πιέσεις & 2 αναπνοές
  8. Επαναλάβετε τον κύκλο
  9. Αν υπάρχει χρησιμοποιήστε τον απινιδωτή
  10. Αν δεν είστε ειδικευμένοι στην ΚΑΡΠΑ μπορείτε να κάνετε μόνο συμπιέσεις (μετά από 4-5 λεπτά όμως θα χρειασθεί και αναπνοές ή οξυγόνο)


Ακινητοποίηση Τραυματισμένης Σπονδυλικής Στήλης σε Ρηχό Νερό

Τεχνική – Ακολούθα τα παρακάτω βήματα:

  • Ο προπονητής προσεγγίζει το θύμα από το πλάι.
  • Σταματά όταν φτάσει δίπλα στο κεφάλι του.
  • Αρπάζει το δεξί του μπράτσο κάτω από τον αγκώνα, με το δεξί του χέρι .
  • Προσέγγισε το θύμα από το πλάι. Πιάσε τα χέρια του στρίψε τον έτσι ώστε να κοιτά ψηλά.

 

  • Πιέζει τα μπράτσα του θύματος στο ύψος των αυτιών, προς το μέρος του κεφαλιού του.
  • Τα χέρια είναι σαν ένας νάρθηκας για το λαιμό και το κεφάλι..
  • Στρίβει τον πάσχοντα από ανάσκελα στην ύπτια θέση συνεχίζοντας να τον πιέζει στο ύψος των αυτιών (εικόνα).
  • Έχοντας πετύχει τον ευθειασμό σε ύπτια θέση, ακουμπά προς την άκρη της πισίνας.
  • Κράτα το θύμα στην επιφάνεια του νερού. Περίμενε να έρθει το ασθενοφόρο ή ο ναυαγοσώστης για επαγγελματική ακινητοποίηση.

 


Υποθερμία

 

Συμπτώματα

  • Παγωμένο σώμα
  • Προοδευτική μείωση του επιπέδου ανταπόκρισης
  • Αργή αναπνοή
  • Δυσκολία στην αναπνοή & προοδευτική εξασθένισή της
  • Αργός ακανόνιστος σφυγμός
  • Το δέρμα έχει άσπρο χρώμα
  • Αμνησία
  • Τάση για ύπνο
  • Απώλεια των αισθήσεων

Αντιμετώπιση

  • Στέγνωσε το θύμα.
  • Προσέφερε ζεστά ζαχαρούχα ροφήματα (όχι καφέ ή αλκοόλ).
  • Τοποθέτησε το θύμα σε ένα λουτρό 42οC.
  • Επέβλεπε την αναπνοή, το σφυγμό και τις αισθήσεις του.
  • Να είσαι έτοιμος για παροχή τεχνητής αναπνοής η καρδιακών συμπιέσεων αν χρειαστεί.
  • Η κλήση του ασθενοφόρου είναι αναγκαία

Λιποθυμία

Είναι η σύντομη απώλεια των αισθήσεων που προκαλείται από μια εφήμερη μείωση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο τοποθέτησέ τον πάσχοντα σε ανάρροπη θέση με το κεφάλι χαμηλότερα από τα πόδια.

Συμπτώματα

  • Μείωση καρδιακής συχνότητας
  • Ωχρό δέρμα
  • Προσωρινή απώλεια αισθήσεων

 

Αντιμετώπιση

  • Μετέφερε το θύμα σε ευάερο μέρος
  • Τοποθέτησε τον σε ανάρροπη θέση (εικόνα 29)
  • Έλεγχε την καρδιοπνευμονική λειτουργία του, κάθε 1 λεπτό
  • Να είσαι έτοιμος για την εκτέλεση CPR αν χρειαστεί
  • Υποστήριξε τον ψυχολογικά

Διαβήτης

Συμπτώματα Υπογλυκαιμίας

  • Θα αναγνωρίσεις τον διαβητικό από
  • Το βραχιόλι ή την ταυτότητα με την ένδειξη «διαβητικός»
  •  ενέσεις ινσουλίνης στα προσωπικά του είδη

Στόχοι

  • Nα ανυψώσεις το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα
  • Να προσφέρεις ή να αναζητήσεις ιατρική βοήθεια

Αντιμετώπιση (προληπτική)

Τα άτομα με διαβήτη συνήθως γνωρίζουν πως εμφανίζουν υπογλυκαιμία. Εμφάνιση επιθετικότητας σημαίνει εμφάνιση υπογλυκαιμίας. Αν δεν υπάρξει άμεση αντιμετώπιση μπορεί να επέρθει απώλεια αισθήσεων ή ακόμα και θάνατος.


Καρδιακή Προσβολή

Συμπτώματα

  • Κοφτές αναπνοές
  • Πόνος στο στήθος
  • Άφθονος ιδρώτας
  • Δυσπεψία
  • Ωχρό και ιδρωμένο δέρμα
  • Αίσθημα συμπίεσης του στήθους
  • Ξαφνική ζάλη ή λιποθυμία
  • Λαχάνιασμα, δυσκολία στην αναπνοή
  • Μελάνιασμα χειλιών
  • Ταχυπαλμία που εξασθενεί
  • Πιθανή απώλεια αισθήσεων, αναπνοής και σφυγμού

Αντιμετώπιση

  • Ηρέμησε τον πάσχοντα
  • Τοποθέτησε τον σε ημικαθιστή αναπαυτική θέση.
  • Βοήθησε τον να πάρει το φάρμακό του ή χορήγησε του μια ασπιρίνη.
  • Έλεγχε την κατάστασή του (αναπνοή, σφυγμό).
  • Να είσαι έτοιμος να κάνεις CPR
  • Η κλήση ασθενοφόρου είναι αναγκαία

Εξωτερική Αιμορραγία

Αντιμετώπιση

Εξωτερική: Άσκησε πίεση στο τραύμα, κάλυψε το με επίδεσμο, ύψωσε το άκρο ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα (όχι όμως αν είναι σπασμένο), άσκησε πίεση στο σημείο πίεσης, φρόντισε το τραύμα, κράτησε το σώμα ζεστό καλύπτοντάς το με κάποια κουβέρτα ή πετσέτα

Εσωτερική: κάλεσε το 166, έλεγχε την αναπνοή και το σφυγμό, προετοιμάσου για εμετό, αντιμετώπισε το σοκ

Η κλήση ασθενοφόρου είναι και στις δύο περιπτώσεις αναγκαία. Στην εξωτερική αιμορραγία, είναι απαραίτητο μόνο αν είναι παρατεταμένη. Μην ξεχνάς να φοράς πάντα γάντια.


Υποξία από Υπεραναπνοή

Ορισμός

Είναι η πραγματοποίηση βαθιών και γρήγορων εισπνοών και εκπνοών. Σκοπός αυτής της κίνησης είναι συνήθως η παρατεταμένη παραμονή κάτω από το νερό.82

Συμπτώματα

Το θύμα θα εμφανίσει:

  • Γρήγορη βαθιά αναπνοή
  • Τρέμουλο σε χέρια και στόμα
  • Κράμπες στα δάχτυλα
  • Κοφτοί πόνοι στο στήθος
  • Απώλεια αισθήσεων

Πρώτη Βοήθεια

Ένας προπονητής πρέπει να βρίσκεται πάντα έτοιμος για δράση, όταν στο κολυμβητήριο υπάρχουν αθλητές τεχνικής κολύμβησης85 ή αθλήτριες συγχρονισμένης. Μια επείγουσα διάσωση θα μπορούσε να χρειαστεί, στην περίπτωση που κάποια αθλήτρια έχανε τον προσανατολισμό ή τις αισθήσεις της Πράξε ως εξής:

  • Προσέφερε καθαρό Ο2 (αν είσαι εκπαιδευμένος)
  • Παρατήρησε το θύμα για επιδείνωση
  • Εκτέλεσε τεχνητή αναπνοή αν χρειαστεί

Αν η αναπνοή είναι πολύ γρήγορη, αργή θορυβώδης ή επώδυνη ή υπάρχει απώλεια των αισθήσεων κάλεσε ασθενοφόρο.


Άσθμα

Συμπτώματα

  • Γρήγορος σφυγμός.
  • Ασθματική αναπνοή, ακούγεται και σαν σφύριγμα.
  • Το άτομο καμπουριάζει στην πλάτη.
  • Ξεθωριασμένο δέρμα, χείλη ή νύχια.

Αντιμετώπιση

Πράξε ως εξής:

  • Βοήθησε  τον πάσχοντα να καθίσει για να αναπνεύσει ευκολότερα.
  • Μην τον ξαπλώνεις.
  • Βοήθησε τον να πάρει το φάρμακό του.
  • Εξασφάλισε του καθαρό αέρα.
  • Πες του να αναπνεύσει αργά και βαθιά.

Η κρίση είναι τρομακτική αλλά μετά τη λήψη του φαρμάκου, υποχωρεί σε λίγα λεπτά.

  • Ενθάρρυνε τον και υποστήριξε τον ψυχολογικά.
  • Έλεγχε τον σφυγμό, αναπνοή και το χρώμα του δέρματός του.
  • Να είσαι έτοιμος να του προσφέρεις αναζωογόνηση αν χρειαστεί.
  • Διατήρησε τον ζεστό.

Αν η κρίση τερματίσει σε 5-10’, ζήτα από τον πάσχοντα να πάρει μια ακόμα δόση από τον ίδιο εισπνευστήρα προληπτικά.

Αν ο πάσχοντας χειροτερεύει, το φάρμακο δεν επιδρά ή εξαντλείται, κάλεσε το 166.

Ξεχνούμε πάνω απ’ όλα ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες και ελαττώματα


Η συμπεριφορά μας προς τα παιδιά επηρεάζει όχι μόνο τη σχέση που θα έχουμε μαζί τους, αλλά και ολόκληρη την ανάπτυξη του χαρακτήρα τους

Ο Nobel λέει…
-Το παιδί που μεγαλώνει με επιδοκιμασία μαθαίνει να αγαπά τον εαυτό του.
-Το παιδί που μεγαλώνει με ασφάλεια μαθαίνει να πιστεύει στον εαυτό του.
-Το παιδί που μεγαλώνει με αποδοχή και φιλία μαθαίνει να αγαπά τον κόσμο.

Το πρώτο και σημαντικότερο λάθος που διαπράττουν οι γονείς είναι το ότι ξεχνούν πάνω απ’ όλα ότι είναι άνθρωποι με αδυναμίες, ελαττώματα, δεν είναι παντογνώστες και σίγουρα κάνουν λάθη στην αγωγή των παιδιών τους, τα οποία όμως μπορούν να τα συνειδητοποιήσουν και να μην τα επαναλάβουν.

Οι γονείς πρέπει να αποκτήσουν γνώσεις για την ανατροφή των παιδιών, να προετοιμάζονται για τα ενδεχόμενα μελλοντικά προβλήματα και να δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις για αρμονική συνεργασία, τόσο μεταξύ τους όσο και με τα παιδιά. Η συμπεριφορά τους προς τα παιδιά επηρεάζει όχι μόνο τη σχέση που θα έχουν μαζί τους, αλλά και ολόκληρη την ανάπτυξη του χαρακτήρα των παιδιών.

Χωρίς να συνειδητοποιούμε

1. Πολλοί γονείς στην προσπάθειά τους να καθοδηγήσουν, να συμβουλέψουν και να προστατέψουν τα παιδιά, με σκοπό να τα κάνουν ευτυχισμένα κι επιτυχημένα στη ζωή, τα καταπιέζουν, καταπνίγουν τις επιθυμίες τους και δεν τους δίνουν περιθώρια για πρωτοβουλίες και αυτονομία. Τα παιδιά νιώθουν ανίκανα να κάνουν κάτι μόνα τους και πιστεύουν ότι είναι κλεισμένα σε χρυσό κλουβί. Οι γονείς πρέπει να δίνουν κάποιες ελευθερίες στα παιδιά, όχι όμως να καταλήγουν στην ασυδοσία.

2. Οι γονείς, με την καταπιεστική και αποκλειστική αγάπη που δείχνουν στα παιδιά (και την ίδια αγάπη προσδοκούν να εισπράξουν), τα αποξενώνουν από τον έξω κόσμο, τα εμποδίζουν στο να κάνουν φιλίες και γνωριμίες και τέλος τα παιδιά αυτά γίνονται ενήλικες μοναχικοί, εσωστρεφείς, με προβλήματα κοινωνικής συμπεριφοράς και συναναστροφής. Το κάθε παιδί έχει ανάγκη από την απεριόριστη αγάπη των γονιών του, αλλά αυτή η αγάπη δεν πρέπει να το κάνει να εξαρτάται από τους γονείς και να μην μπορεί να αποκολληθεί από αυτούς.

3. Από την άλλη, οι εντελώς αδιάφοροι γονείς, οι γονείς δηλαδή που δεν δίνουν σημασία στα προβλήματα και στις ανάγκες των παιδιών, δεν τους προσφέρουν αγάπη και φροντίδα, δημιουργούν ψυχολογικές διαταραχές και νοητική καθυστέρηση στα παιδιά, τα οποία νιώθουν μόνα, εγκαταλειμμένα και αποξενωμένα. Κι αυτό γιατί η ψυχολογική ανάγκη του παιδιού να αγαπά και να αγαπιέται, να φροντίζεται, να νιώθει ασφαλές, δεν ικανοποιείται κι έτσι δημιουργούνται ανεπανόρθωτες ψυχικές βλάβες και τραύματα.

4. Οι γονείς ξεχνάνε να συμπεριφέρονται μερικές φορές σαν τα παιδιά, να παίζουν μαζί τους, να προσπαθούν να σκέφτονται όπως αυτά, ώστε να καταλαβαίνουν τον τρόπο και την αιτία των πράξεών τους και απαιτούν από τα παιδιά να φέρονται, να σκέφτονται και να ενεργούν όπως οι μεγάλοι, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο. Οι γονείς απαιτούν την τελειότητα από τα παιδιά στη συμπεριφορά τους και τυφλή υπακοή στο πρόσωπό τους, έχοντας βέβαια, τις περισσότερες φορές, καλό κίνητρο. Ο τρόπος όμως που εκφράζουν την απαίτηση αυτή είναι αυταρχικός και βίαιος.

5. Πολλά λάθη γίνονται από τους γονείς ανάλογα με τη σειρά της γέννησης των παιδιών. Κυρίως στο πρωτότοκο παιδί κάνουν οι γονείς τα περισσότερα λάθη, από άγνοια και από έλλεψη εμπειρίας. Οι γονείς φτάνουν σε υπερβολές και παραφέρονται, όσον αφορά τη διαπαιδαγώγησή του. Με τη γέννηση των άλλων παιδιών, οι γονείς κάνουν συγκρίσεις με το πρωτότοκο και ίσως να αδιαφορήσουν και να το παραμερίσουν με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού, δίνοντας περισσότερη προσοχή στο νέο μέλος της οικογένειας.

Στο τελευταίο παιδί, οι φροντίδες και η προσοχή που δίνουν είναι μερικές φορές υπερβολικές και καταπιεστικές, με αποτέλεσμα το παιδί να εξαρτάται αποκλειστικά από τους γονείς, να μην έχει δική του πρωτοβουλία και γνώμη, να μην είναι αυτόνομο και να νιώθει καταπίεση και ασφυκτική αγάπη. Τα μεγαλύτερα αδέλφια του, βλέποντας την ιδιαίτερη προσοχή και αγάπη που του δείχνουν οι γονείς, υπάρχει περίπτωση να ζηλέψουν και να του κρατήσουν κακία, μιας και συγκεντρώνει όλα τα προνόμια των γονιών του.

Το μεσαίο παιδί συγκεντρώνει τα λιγότερα προνόμια και τη λιγότερη προσοχή και ίσως και κάποιαν αδιαφορία εκ μέρους των γονιών, μιας και αφιερώνουν την περισσότερη φροντίδα στο τελευταίο παιδί τους.

Το μοναχοπαίδι, αν κι έχει την αποκλειστική φροντίδα και μέριμνα των γονιών του, επειδή μεγαλώνει σε κλίμα υπερπροστατευτικό και σε περιβάλλον μεγάλων, νιώθει ανασφάλεια στην επαφή του με τα άλλα παιδιά, γίνεται απαιτητικό, ανυπόμονο και επίμονο στις απαιτήσεις του, τις οποίες συνήθως πραγματοποιούν οι γονείς του και δυσκολεύεται στις σχέσεις του – έχει μάθει να τα έχει όλα δικά του και δεν γνωρίζει την άρνηση. Οι γονείς, για να αποφύγουν τη διαμόρφωση ενός δύστροπου χαρακτήρα και την προσκόλληση μαζί τους, πρέπει να το προτρέπουν να κάνει παρέα και με άλλα παιδιά, να μην είναι συνέχεια μαζί τους, να μην του δείχνουν υπερβολική αδυναμία και αφοσίωση και καλό θα ήταν να το πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο, για να έρθει σε επαφή με άλλα παιδιά και να κοινωνικοποιηθεί σωστά.

Ανεπανόρθωτα λάθη…
-Δεν σέβονται την προσωπικότητα του παιδιού και το θεωρούν ως κτήμα τους.
-Τρομοκράτηση με σωματικές ποινές και ψυχολογική βία.
-Υπερβολική επίβλεψη και αφαίρεση δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα το παιδί να νιώθει ανίκανο να κάνει οτιδήποτε.
-Συνεχής γκρίνια, μαλώματα και τιμωρίες για μη ουσιαστικά προβλήματα, με παράλληλη ταπείνωση του εγωισμού του παιδιού.
-Αδιαφορία και έλλειψη τρυφερότητας και αγάπης.
-Δημιουργία καταστάσεων που ευνοούν την ανισότητα των δύο φύλων.