ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ
Αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο στην τελική του μορφή το επιμορφωτικό υλικό
που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Μείζονος Προγράμματος Επιμόρφωσης με
τίτλο: Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (Τόμος Γ).
Όλοι οι γονείς θέλουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας, όλα όσα χρειάζεται για να γίνει ένας ευτυχισμένος ενήλικας αλλά και ένα χρήσιμο μέλος της αυριανής κοινωνίας.
Πώς μπορούμε όμως να το πετύχουμε;
Παρακάτω, ακολουθούν δέκα χρυσοί κανόνες, (συμβουλές) του Αμερικανού καθηγητή παιδιατρικής και ψυχολογίας, Berry Brazelton, για να γίνουμε καλύτεροι γονείς:
1) Πρέπει να ακούμε περισσότερο και να μιλάμε λιγότερο
Είναι πολύ εύκολο να κουράσουμε ένα παιδί με πολλές πληροφορίες που μπορεί ακόμα και να μην καταλαβαίνει. Καλό θα ήταν να αποφεύγουμε τα κηρύγματα και να δείχνουμε προσοχή στις ανησυχίες του. Είναι πολύ σημαντικό να σεβόμαστε το τι παιδιά γνωρίζουν και τα όρια των γνώσεων τους.
2) Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς
Σταματήστε να ελπίζετε ότι θα κάνετε τα πάντα τέλεια. Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν, για αυτό φροντίστε να μαθαίνετε από τα λάθη σας. Σπάνια, τα παιδιά θα σας ανταμείψουν για τις επιτυχίες σας. Αντίθετα, θα φροντίζουν να σας υπενθυμίζουν-σχεδόν πάντα- τις αποτυχίες σας.
3)Πείτε ναι στις παραδόσεις
Οι οικογενειακές συνήθειες και παραδόσεις είναι πολύ σημαντικές για τα παιδιά. Αδράξτε ευκαιρίες για συνεύρεση μαζί τους, στο πρωινό ή το μεσημεριανό. Χαρείτε τις γιορτές με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ζωγραφίστε, φτιάξτε κατασκευές, πχ στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Επιδιώξτε τις συναντήσεις με τους παπούδες και τις γιαγιάδες, ενισχύουν τα οικογενειακά “ήθη και έθιμα”
3) Η πειθαρχία είναι σημαντική
Η πειθαρχία είναι το δεύτερο σημαντικό πράγμα μετά την αγάπη. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τα όρια τους. Σε καμία περίπτωση η πειθαρχία δεν είναι συνώνυμο της τιμωρίας. Αντίθετα αποτελεί ένα είδος διδασκαλίας και έναν τρόπο εκδήλωσης της αγάπης σας απέναντι τους.
4) Ψάξτε τις αιτίες της συμπεριφοράς του
Μάθετε να ξεχωρίζετε τις πραγματικές αιτίες που κρύβονται πίσω από τη συμπεριφορά του παιδιού σας και μην μένετε στις επιφανειακές αντιδράσεις. Τα πάντα έχουν μια αιτία. Εναρμονιστείτε με το παιδί σας!
5) Μην σπαταλάτε ενέργεια για ασήμαντα πράγματα!
Η παραμικρή αταξία δεν πρέπει να γίνεται θέμα. Αντίθετα, θα πρέπει να κάνετε θέμα, όταν ένα παιδί όντως παραβιάζει τα όρια. Πολλές φορές γίνονται μάχες για πράγματα που πρέπει να αποφασίζει το παιδί. Όπως για παράδειγμα το “πόσο θα φάει”. Ξεκαθαρίστε ποιες συμπεριφορές θεωρείτε απαράδεκτες (πχ παιχνίδια με σπίρτα)
6) Προσπαθήστε να είστε δίπλα του!
Ο σεβασμός στις ανάγκες ενός παιδιού είναι πολύ σημαντικός. Όταν σας ρωτά κάτι, στρέψτε την προσοχή σας πάνω του. Σταθείτε δίπλα του σε προβλήματα που αντιμετωπίζει. Όταν είναι στεναχωρημένο, ρωτήστε το τι έχει, μιλήστε του, δείξτε του πόσο συμμερίζεστε το πρόβλημα του.
7) Παρατηρείστε το παιδί σας
Μη σταματήσετε ποτέ να παρατηρείτε τα μη λεκτικά μηνύματα του παιδιού σας. Μάθετε να παρατηρείτε τη συμπεριφορά του. Παρακολουθείστε τις ενδείξεις. Ένα άτονο πρόσωπο, το απόμακρο βλέμμα, οι σκυφτοί ώμοι, είναι σημάδια ενός μηνύματος….(Όχι δεν θέλω!).
8) Τα παιδιά κάνουν ότι κάνετε
Εάν πείτε στο παιδί σας να μη μιλά άσχημα και εσείς σε ένα δευτερόλεπτο αρχίσετε να βρίζετε… το παιδί θα κάνει ακριβώς αυτό που κάνετε. Με λίγα λόγια το παιδί θυμάται τη συμπεριφορά και όχι τα λόγια σας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να του δείχνετε πότε αυτοσυγκρατείστε….Είστε για παράδειγμα στο αυτοκίνητο, και αντί να βρίσετε τον οδηγό που πάει να σας προσπεράσει πάνω στη στροφή του λέτε ” Θύμωσα πολύ με αυτόν τον οδηγό, αλλά θα ήταν κακό και επικίνδυνο ενώ οδηγώ να φωνάζω”
9) Ανάγκη του να ανήκουν κάπου
Σε μια εποχή που διαφορετικοί λαοί με διαφορετικές νοοτροπίες καλούνται να συνυπάρξουν, είναι πολύ καλό για τα παιδιά να νιώθουν περήφανα, για την κουλτούρα, την εθνικότητα και την καταγωγή τους.
Χαλίλ Γκιμπράν Για τα παιδιά (από το βιβλίο Ο κήπος του προφήτη)
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται δια μέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μία στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι στις ψυχές τους
αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί το δρόμο του χθες.
Στο Νέο Δελχί, κάτω από μια γέφυρα του Μετρό, συντελείται καθημερινά ένα μικρό θαύμα.
Γύρω στα 70 παιδιά από τις γειτονικές παραγκουπόλεις παρακολουθούν μαθήματα στο υπαίθριο σχολείο που έχει στήσει εκεί ένας αφανής ήρωας: Ο 40χρονος Rajesh Kumar Sharma. Πατέρας τριών παιδιών και ο ίδιος ο Sharma.
Και όπως παρατήρησε για τι ίδιο ακριβώς συνέβαινε με πολλά παιδιά στην περιοχή. Δεν πήγαιναν σχολείο γιατί οι οικογένειές τους δεν το άντεχαν οικονομικά. «Όποτε περνούσα από την περιοχή έβλεπα παιδιά να χασομεράνε από εδώ κι από ‘κει, σπαταλώντας το χρόνο τους» είπε ο ίδιος, εξηγώντας πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα. Σκέφτηκε λοιπόν να δημιουργήσει ένα δωρεάν σχολείο.
Και επειδή δεν είχε καν την οικονομική δυνατότητα να χτίσει – ή έστω να νοικιάσει – ένα μέρος για να κάνει μάθημα, έβαψε δύο τοίχους μαύρους για να τους χρησιμοποιήσει σαν πίνακα της τάξης και άρχισε να διδάσκει κάτω από μια γέφυρα. Παράλληλα, προσπάθησε να πείσει τους εργάτες και τους αγρότες της περιοχής, να επιτρέψουν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, αντί να δουλεύουν για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα.
Και πράγματι. Σύντομα, άρχισαν να καταφθάνουν στο «υπαίθριο σχολείο» παιδιά που υπό άλλες συνθήκες θα δούλευαν από εδώ και από κει, χωρίς να έχουν την παραμικρή τύχη να ξεφύγουν από την προδιαγεγραμμένη μοίρα της φτώχειας. Στο σχολείο τα μαθήματα ξεκινάνε από τα βασικά. Στόχος είναι να προετοιμαστούν τα παιδιά, για να συνεχίσουν σε κάποιο δημόσιο σχολείο. Όταν ξεκίνησε πέρσι το εγχείρημα, είχε 140 μαθητές.
Τώρα, τουλάχιστον τους μισούς από αυτούς, όπως λέει ο ίδιος, κατάφερε να τους βάλει σε κανονικά σχολεία. Για να καταφέρει να κρατήσει το «σχολείο» του σε λειτουργία, ο Sharma, αφήνει για δυο ώρες την δουλειά του σε ένα εμπορικό κατάστημα στο Shakarpur, όπου τον αναπληρώνει ο αδερφός του και πάει να διδάξει. «Ο δάσκαλός μας, μας λέει πως για να αντιμετωπίσεις τη φτώχεια, πρέπει να ανοίγεις το μυαλό σου και αυτό γίνεται μόνο με τη μόρφωση», είπε στην τοπική εφημερίδα ένας 15χρονος μαθητής του Sharma.